Urodzeni po 1995 r. nie są jak ich poprzednicy, pokolenie Y, które najwyżej stawiało ambicje zawodowe i szanse na szybki awans, nawet kosztem prywatnego życia. Dla "Zetek" liczy się realizacja celów w życiu prywatnym. Chcieliby bardzo, by… praca im w tym nie przeszkadzała. Zarabiają pieniądze, by mieć fundusze i robić to, co kochają, lubią lub są tego ciekawi. Z przyjemnością podróżują, spełniają swoje marzenia, uprawiają sport czy rozwijają hobby. Ważne dla nich jest również samopoczucie i rozwój osobisty. Są indywidualistami dbającymi o swój dobrostan. Praca jest jedynie środkiem do celu, by rozwijać się emocjonalnie i pokonywać przeciwności prywatnego życia.

Pokolenie Z to pierwsze pokolenie wychowane od urodzenia w świecie pełnym komputerów połączonych siecią internetową. Intuicyjnie potrafią obsługiwać wszelkie urządzenia i aplikacje. Na co dzień nie opuszczają portali społecznościowych i komunikatorów. Potrafią robić i przerabiać zdjęcia, radzą sobie z programami graficznymi. Ich smartfony to prawdziwe centra dowodzenia. Dlatego często wybierają zawody i stanowiska wykorzystujące ich umiejętności. Doskonale sprawdzają się w reklamie, technologiach internetowych, produkcji gier komputerowych, modzie, mediach, ale także sporcie. Świetnie radzą sobie także z nauką obsługi nowego oprogramowania. Sieć i komputery nie mają dla nich tajemnic, co jest często ich wielką zaletą w stosunku do przedstawicieli innych pokoleń.

Młodzi pracownicy oczekują zrozumienia i wsparcia od firmy. I to nie tylko na polu zawodowym, ale także prywatnym. "Zetki" mocno angażują się w działalność ekologiczną, charytatywną, społeczną, obywatelską i chcieliby pracować w firmach, w których wyznawane są podobne wartości. Przywiązują dużą wagę do kwestii społecznej odpowiedzialności organizacji (CSR) i oczekują, że firma będzie partnerem i sojusznikiem ich społecznych działań. Nie chodzi jedynie o zgodę na wcześniejsze wyjście z pracy z powodu akcji ekologicznej, choć i to ma znaczenie. "Zetkom" zależy bardziej na wspólnym działaniu, by świat i otoczenie stało się bardziej przyjazne ludziom, a w firmie kierowano się zasadami etyki, przejrzystości i sprawiedliwości. Wszystko dla dobrobytu i zdrowia społeczeństwa.

Pokolenie Z ceni swój czas. Dlatego od pracodawców wymagają szczerości, rzetelności i uczciwości. Nie chcą się zastanawiać, co zrobili źle albo czego oczekuje od nich szef. Przyzwyczajeni do błyskawicznej wiedzy, jaką udaje im się zdobyć w internecie, zależy im na podobnej komunikacji w firmie. Nie dla nich wielogodzinne zebrania, z których niewiele wynika. Wolą działać, a od pracodawców oczekują otwartości. Wielu z nich ogłoszenia, w których nie ma informacji o firmie, a jedynie wymagania w stosunku do kandydata, omija szerokim łukiem. Sprzyja temu sytuacja na rynku pracy. To pracownik wybiera miejsce, w którym chce pracować, dlatego, zwłaszcza jeśli jest z pokolenia Z, chciałby wiedzieć, na co się decyduje. To rola pracodawcy, by te oczekiwania młodych pracowników spełnić.

W stereotypowych opiniach pokolenie Z to samotnicy, których nie interesują relacje międzyludzkie. Nic bardziej mylnego. Co prawda ze znajomymi często komunikują się przez internet, ale panują tam takie same zasady jak w realu. "Zetki" liczą więc na szacunek, zrozumienie i wyrównywanie szans. Oczekują pochwał jak lajków w sieciach społecznościowych oraz docenienia ich kreatywności i aktywności. Wiedzą, że dobra atmosfera w pracy jest gwarancją sukcesu firmy. I to zarówno wśród ludzi zajmujących podobne stanowiska, jak i wśród przełożonych. Terror wprowadzany przez szefów w stosunku do podwładnych nie jest dla nich. Zresztą takie warunki nie odpowiadają nikomu, bez względu na to, do jakiego pokolenia należy. Ale "Zetki" dużo szybciej zdecydują się na zmianę pracy.

Mimo kładzionego nacisku na relacje wewnątrz firmy młodzi z pokolenia Z lubią pokazywać swój indywidualizm. Dlatego w pracy cenią niezależność i samodzielność. Swoje zadania wykonują często nie w zgodzie z obowiązującym standardem, tylko po swojemu. Często protestują przeciwko zastałym zasadom, modom, trendom obowiązującym w kulturach organizacyjnych firm. Robią to jednak z poszanowaniem innych, pamiętając o społecznych relacjach. Po prostu wiedzą, że można to zrobić inaczej i lepiej. Są indywidualistami, którzy chcą podążać swoją drogą samorealizacji. Potrafią być asertywni i walić prosto z mostu, co im nie pasuje. Stać ich na sprzeciw czy bunt i namawiają do zmiany istniejących zastałych zasad. Głównie po to, by wprowadzić te zgodne z ich światopoglądem.

Młode "Zetki" są bardzo niezależne. Dla wielu z nich najbardziej atrakcyjna jest praca poza strukturami firmowymi. Lubią działać jako freelancerzy, interesuje ich praca kreatywna. Mają odwagę, by mimo małego doświadczenia zakładać własne firmy. Są mobilni i otwarci na zmiany. Wielu z nich deklaruje, że nie ma obaw, by zmienić miejsce zamieszkania w związku z nową propozycją pracy. Dzięki dużej wiedzy dotyczącej aplikacji i internetu potrafią także pracować zdalnie, z najodleglejszych zakątków świata. Mają w sobie dyscyplinę, by zlecone zadania wykonywać dobrze i terminowo, mimo braku kontroli ze strony przełożonych. Praca zdalna jednak trochę źle im się kojarzy ze względu na pandemię COVID-19, czas przymusowej izolacji – i co dla "Zetek" ważne – mieszania życia prywatnego z zawodowym.

Nie jest istotne, ile to zajęło, ale jaki jest efekt mojej pracy – mówią i myślą "Zetki". Nie dla nich rozliczanie godzin i etatów. Jeśli wykonają to, co powinni i osiągają określony efekt, oczekują, że inni to docenią. Wtedy wiedzą, że pracują wśród ludzi, z którymi jest im po drodze. Nie zabierają pracy do domu. Wychodząc, zostawiają ją za drzwiami firmy. Czas wolny należy tylko do nich. Wtedy realizują swoje pasje, spędzają czas ze znajomymi i osiągają cele, które sami przed sobą stawiają. Jeśli firma nie akceptuje takiego stylu życia, szukają nowego zajęcia. Liczy się komfort pracy. Chcą działać w firmach odpowiedzialnych społecznie i sprzyjających pracownikom. A dzięki pracy mają pieniądze, by się rozwijać i spełniać marzenia. Bo to one w życiu liczą się dla nich najbardziej.